۳ نوع عمومی آسفالت برای تثبیت جاده
تاریخچه انواع آسفالت و جاده سازی
قبل از روش نصب ژئوتکستایل، باید با جاده سازی و تفاوت انواع آسفالت بتنی ، قیر و ساختار ژئوتکستایل بیشتر آشنا شویم. به مسیری که دو مکان را به هم وصل کند جاده گویند و قدمت این نوع جادهها به میان رودان (عراق کنونی) در حدود ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد بر میگردد. اوج جاده سازی نوین در ایران به زمان رضاشاه بر میگیرده و این یعنی در حال حاضر اکثر جادههای قدیمی حدود ۱۰۰ سال از عمر آن گذشته و باید از فناوریهای جدید برای ساخت جادههای جدید و تعمیر جادههای قدیم استفاده شود.
جادهها بر اساس کاربری و عبور مرور خودروهای سنگین و سبک و عوامل محیطی طراحی و ساخته میشود. در ساخت جاده ها به عواملی از قبیل نفوذ آب، آبهای زیرزمینی، کانالها و زیرساختهای زیر جاده، دمای محیط و انقباض و انبساط آسفالت در فصول مختلف و غیره توجه کرد.
سه نوع آسفالت برای تثبیت جادهها
آسفالت یا بتن آسفالتی یک کامپوزیت یا ماده مرکب است که معمولاً برای روسازی جادهها، پارکینگها، فرودگاهها و همچنین هسته مرکزی سدهای خاکی از آن استفاده میشود. سابقه استفاده این نوع به اوایل قرن بیستم بر میگردد که به سه دسته اصلی دستهبندی میشود:
- بتن گرم
- بتن حفاظتی
- بتن سرد
۱. بتن آسفالت گرم
آشناترین نوع، یعنی همان قیر و مصالح سنگی که گرماگرم در هنگام کار پخش میشوند. در این نوع معمولاً بیش از ۹۰ درصد مخلوط آسفالتها را مصالح سنگی تشکیل میدهند.
انواع آسفالت گرم نیز شامل رویه توپکا، آستر بیندر، ماسه آسفالت، متخلخل و قیری با نصب ژئوتکستایل میباشد که این نوع در کشور ما بیشتر رایج است.
۲. بتن آسفالت حفاظتی
آسفالت حفاظتی نوعی از رویهسازی با ضخامت حداکثر ۲۵۵ میلیمتر است که برای سطح راههای شنی از آنها استفاده میشود. در نوع حفاظتی از قیرهای محلول، قیرآبهها یا قیرهای خالص با کندروانی کم استفاده میشود. آسفالتهای حفاظتی برای غیر قابل نفوذ کردن بستر راهها، جلوگیری از گرد و غبار، افزایش تاب سایشی و لغزشی راهها و نیز بهسازی موقت رویههای موجود آسفالتی و بتنی مورد استفاده قرار میگیرد.
این نوع رویهسازی به علت سرعت و سهولت در اجرا و نیاز محدود به ماشینآلات و تجهیزات، در مقایسه با نوع گرم، بسیار مقرون به صرفه است. انواع آسفالتهای حفاظتی شامل یک لایه و چند لایه و سرد پیش اندود، پریمکت، تک کت، سیل کتها، حفاظتی نوع ردمیکس Road Mix می باشد.
۳. بتن آسفالت سرد
آسفالت سرد از مخلوط کردن مصالح سنگی با قیر محلول یا امولسیون در درجه حرارت محیط بدست میآید و به دو دسته سرد کارخانهای و سرد مخلوط در محل تقسیم میشود. نوع سرد با نصب ژئوتکستایل در کلیه لایههای روسازی کاربرد دارد. مشروط بر آن که تمام ضوابط و معیارهای طراحی و محدودیتهای ترافیکی مسیر رعایت شده باشد.
مزایا و معایب انواع بتن آسفالت برای تثبیت جادهها
در حال حاضر از دو نوع گرم ( قیر ) و سرد (بتن ) برای ساخت راهها و جادهها بیشتر استفاده میشود که هریک مزایا و معایب خود را دارند به عنوان مثال:
مزایا آسفالت قیر: عمر مفید با مواد با کیفیت حداکثر ۱۰ سال است
معایب آسفالت قیر: احتمال روزدگی قیر، جذب بالای آب،
مزایا آسفالت بتنی: عمر مفید با مواد با کیفیت حداکثر ۳۰ سال، مناسب برای مناطق شیبدار، مناسب تردد وسایل نقلیه سنگین، زیبایی و سازگاری با محیط زیست، کاهش هزینه نگهداری و ترمیم رویه جاده، جذب پایین آب، مقاوم در برابر سرما و گرمای شدید، سرعت بالای اجرا، بهبود زهکشی، انعکاس نور در شب
معایب آسفالت بتنی: نیاز به ماشین آلات پیشرفته و گران قیمت، نیاز به دقت زیاد در تولید و اجرای آن، تولید صدای زیاد در حین کار، وجود درزهای انبساط، اجرای مشکلتر تعمیرات و عملیاتترمیم در روسازی بتنی
البته استفاده از رویه بتنی در جادهها به جای آسفالت قیر سالهاست که در کشورهای مختلف به خصوص در کشورهای توسعه یافته رواج دارد اما در ایران مردم، پیمانکاران و هم مسئولان عمرانی با آن غریبهاند و تنها شرکتهای انگشتشماری هستند که از این نوع در ایران استفاده میکنند که آزادراه اصفهان- شیراز از این دسته هستند که برای بهبود عمر جاده از ژئوتکستایل شرکت ظریف مصور استفاده شده است.
بیشتر بدانیم: ۶ مرحله نصب ژئوتکستایل برای تثبیت جاده
بیشتر بدانیم: ژئوتکستایل گروه صنعتی ظریف مصور
بیشتر بدانیم: کاربرد ژئوسنتتیک در خطوط راهآهن
بیشتر بدانیم: ۶ کاربرد مهم ژئوتکستایل در امور عمرانی و راه
بیشتر بدانیم: کاربرد ژئوتکستایل نبافته در بهبود آسفالت و جاده
منابع : موسسه فناوری Chhotubhai Gopalbhai Patel، باردولی، هن